Foto's van onze wijk: |
The Hottest Day of the Year Om
vijf uur ‘s middags als het asfalt zacht is geworden en de
uitlaatgassen, in een windstil Washington, laag boven de grond smerig
liggen te trillen in 38 graden hitte, knalt het ineens door Wisconsin
Avenue, schieten er zware deksels van twee werkputten de lucht in en
moeten auto’s deksels, rook en vlammen zien te ontwijken. De grommende
airconditionings in supermarkten, zo gekoeld dat je een jasje mee moet
nemen wil je niet een verkoudheid oplopen terwijl je je groente
uitzoekt, kantoren, warenhuizen en de tientallen flatgebouwen in de wijk
Chevy Chase hebben te veel gevraagd van het elektrische systeem. Sirenes
gillen, politie en brandweer komen van verschillende kanten aangieren
met de bekende begeleidende kakofonie, zodat we er
nauwelijks meer van opkijken vanaf Ljuba’s balkon, waar we in de
schaduw genieten van heerlijke Joegoslavische koffie en de bijbehorende
zoetigheid. We merken dan ook niet dat Wisconsin Avenue wordt afgesloten
en het niet lokale verkeer weggeleid wordt van onze wijk. Na
de koffie, een lekker glas koud bier, nog wat gepraat en gelach besluit
ik eindelijk tegen zevenen om nou toch maar eens richting onze lege flat
te verdwijnen (Fred zit in New York) en doet Ljuba de tv aan voor het
BBC nieuws en zegt: “Wacht, Milosovic......, hij is uitgeleverd......
dáár, Den Haag.......” Gefascineerd
kijken we en op het moment dat de nieuwslezer zegt:
“We verwachten dat hij nu elk moment bij de gevangenis zal
arriveren” valt het beeld
weg, gaan de lichten uit en kijken we elkaar in grote teleurstelling
aan. “Nee hè, niet nu het moment komt waar we het al zo vaak over
gehad hebben in dit Joegoslavische huis”. Dom blijven we even naar het
zwarte scherm staren, maar er gebeurt niets. Is
het dit appartement alleen? Nee, op de gang zijn ook alle lichten uit.
Is het dan het hele gebouw en alleen dit flatgebouw? We lopen weer naar
het balkon en zien in het flatgebouw tegenover ons ook mensen over het
balkon hangen. Zo leer je nog eens iemand kennen, want prompt wordt er
geroepen “is bij jullie het licht ook uit?” Ik ga iets verder over het balkon hangen en kan naar rechts
mijn eigen flatgebouw zien, waar ook geen licht lijkt te branden. Het is
moeilijk te zien want het is nog nauwelijks donker. Met
komt het orkest van brandweer en politie weer op gang en één van de
vele brandweerauto’s, die aan alle kanten bezig lijken te zijn, stopt
voor Ljuba’s flatgebouw. Er zitten mensen vast in de lift. Ljuba
kijkt me veelbetekenend aan en zegt: “Jij zit niet in die lift...., gered door
Milosovic! Hoe is
het mogelijk.....” En vervolgt met: “Ok, dus je blijft hier eten”.
De ijskast wordt opengetrokken en met Griekse feta, Italiaanse
mortadella, pasta, salade en een Joegoslavische kaassaus wordt een
impromptu diner op balkon, bij kaarslicht en met lekkere wijn voor ons
drieën (dochterlief Nadja is er ook, echtgenoot Mirko zit in Rusland)
georganiseerd. Wederom
zitten we daar te genieten, ons afvragend wat er in vredesnaam gebeurd
is en hoe lang dit gaat duren. Net zo lang als in de wijk Georgetown
twee weken geleden, waar men vier dagen zonder elektriciteit zat en de
restaurants eten hebben uit staan delen omdat het toch maar bedierf? De
receptie beneden beantwoordt de telefoon niet en uit het over en weer
geschreeuw met de overkant en de straat worden we ook nauwelijks wijzer.
Het eten smaakt prima en we verwonderen ons over het grote aantal oude
mensen, waarvan sommigen al in nachtkleding, dat in het gebouw aan de
overkant woont. Ze hangen namelijk allemaal op hun balkons rond. Altijd
lijken we de enigen te zijn die van het balkon genieten, iedereen blijft
binnen in de airconditioning, en nu zien we ineens wie waar woont. Halftien
besluit ik dat ik toch maar richting mijn eigen flat ga en met Ljuba,
Nadja en een zaklantaarn, die we met veel moeite en gestoei met kaarsen
ergens onder in een diepe kast gevonden hebben, lopen we vijf
verdiepingen trappen af, die gelukkig wel verlicht blijken te zijn door
een noodgenerator. Als we buiten komen staat Fox Television met een
camera voor de deur en horen we voor het eerst van de rondvliegende
deksels op Wisconsin Avenue. In
onze flat blijkt zelfs één lift te kunnen werken op zo’n
noodapparaat, maar er staat een rij mensen en het ding gaat héééél
langzaam. Iedereen raakt natuurlijk met elkaar in gesprek en één
meneer weet te vertellen dat volgens de politie tussen 10.36 en
halftwaalf het licht weer aan zal gaan..... Tien uur zesendertig!
Vanwaar die precisie? Veel
gelach in de lift. Als ik in de kamer de eerste kaarsen ontstoken heb floept ineens het licht in de keuken aan, wat ik blijkbaar weer eens vergeten was uit te doen. Een mens wordt te nonchalant met energie in dit land waar de elektriciteit bij de huurprijs is inbegrepen. Ik kijk op mijn horloge. 10 uur! BBC news begint. We rennen naar de tv. Milosovic........ Helaas....
De elektriciteit mag er wel weer zijn, maar het kabelsysteem ligt nog
wel overhoop en we kunnen alleen Fox TV ontvangen en zien dus de beelden
van onze wijk van de afgelopen drie uur. Gelukkig geen calamiteiten,
afgezien van mensen die vast zaten in de lift, waaraan ik dus net ben
ontsnapt. De volgende dag weet de Washington Post de details te geven van de Hottest Day of the Year met haar rondvliegende deksels om 17.00 uur en de beslissing van de elektriciteitscompagnie om 19.00 uur om de hele wijk af te sluiten van elektriciteit om de zaak te repareren. Dan vraag je je toch af hoe het mogelijk is dat in het land waar men claimt het internet te hebben uitgevonden en waar supercommunicatie hoog in het vaandel geschreven staat, duizenden burgers, grotendeels woonachtig in flatgebouwen, zonder enige waarschuwing voor een onbekend aantal uren afgesloten worden van de elektriciteit. Geen auto’s door de straten met een eenvoudige luidspreker die even vertelt wat er te gebeuren staat. Geen “flash” berichten op tv en radio die wel gegeven worden bij een opkomende storm, helemaal niets. “Big Brother is watching us, but ain’t telling us nothing”. Speciaal niet op de heetste dag van het jaar.
|
Relevante links: |
Terug
naar Washington Memorials |