De nationale trots is groot. Vele dagbladen en tijdschriften benadrukken het. De Washingtonpost beschrijft het als volgt.

"Ergens anders in de wereld rollen tanks door de straten en vinden er rellen plaats als regeringen veranderen, maar al meer dan 200 jaar zijn 42 presidenten in de VS vredig aan hun taak begonnen, temidden van verrukte menigtes."

Waarom krijg ik meteen kippenvel als ik zoiets lees. Het lijkt alsof men hier denkt de enige te zijn, die tot deze formidabele krachtspoging in staat is? In de afgelopen 200 jaar hebben ook zij een oorlog gehad waarbij het zuiden niets moest hebben van de centralisatie van de macht in het noorden en zich af wilde scheiden. Het ging in de burgeroorlog niet alleen om de afschaffing van de slavernij, maar ook om het feit dat het zuiden een eigen president wilde.

Sinds de stadhouders hebben wij geen oorlog meer gehad bij kabinetswisselingen. België heeft zich afgescheiden met een oorlog en dat was denk ik de enige binnenlandse strijd. Engeland heeft sinds de War of Roses ook geen bloedige taferelen meer gekend rondom een nieuw staatshoofd. En hoe zit dat met Denemarken, Zweden en Noorwegen? Al die landen halen volgens mij die 200 jaar ook wel. Menig niet-Amerikaan heb ik gemerkt, raakt geïrriteerd door deze presentatie. "De enige, de beste, de uitverkorene".
"Only in America!".

Overmorgen rollen er dus geen tanks door de straten en zal de president vredig aan zijn taak beginnen, maar een verrukte menigte? Deze inauguratie is niet alleen uitzonderlijk vanwege de verkiezingen die eraan vooraf gingen. Deze inauguratie wordt ook uitzonderlijk vanwege het grote aantal contra demonstraties die gehouden zullen worden. "Hail to the Thief" zal een veel gehoorde kreet worden i.p.v. het gebruikelijke "Hail to the Chief".

Demonstraties van de oppositie hebben in het verleden nauwelijks plaats gevonden. Volgens de historicus McCullough hebben er in het verleden wel veel grimmiger verkiezingen plaats gevonden dan deze, maar slechts zelden was er sprake van enig protest op de dag van de inauguratie.

De grimmigste verkiezing was blijkbaar die tussen Jefferson en Burr, waarbij het parlement koos en Jefferson met één stem verschil won. Toen was er sprake van dat bewoners van Virginia gewapend op zouden trekken naar Washington op de dag van zijn inauguratie. Niets van dat al gebeurde. Jefferson liep van zijn pension rustig naar het Capitool om de eed af te gaan leggen en liep daarna weer terug voor zijn diner.

Aan de vooravond van de burgeroorlog, moest Abraham Lincoln in 1861 Washington binnengesmokkeld worden, omdat men bang was voor een aanslag op zijn leven. Tijdens de tweede inauguratie van Nixon vonden er enorme demonstratie plaats, gericht tegen de Vietnam oorlog.

Of er dit keer net zo veel demonstranten zullen zijn als met die Vietnam demonstratie valt nog te bezien. Er zijn heel wat groepen die demonstraties organiseren en er zal ook een schaduw inauguratie plaats vinden.

Als de president de eed aflegt zullen honderden mensen (naar zeggen) bij het Hoger Gerechtshof de hand op steken en zal de zwarte dominee Al Sharpton, voorzitter van het National Action Network (organisatie voor stemrecht), hen de eed afnemen. Zij worden geïnaugureerd tot afgezanten in de strijd voor stemrecht. De oppositie, waaronder 90% van de zwarte bevolking, is er van overtuigd dat deze president gekozen is door rechters en niet door het volk en dat het volk ook vaak niet heeft kunnen stemmen. De afgezanten, afkomstig uit het hele land, moeten weer naar huis met de taak om thuis de strijd voor stemrechten voor minderheden voort te zetten. Het was niet alleen Florida waar minderheden niet mochten of konden stemmen. Zulke dingen hebben zich blijkbaar door het hele land voorgedaan. Zoals Sharpton in een tv interview zei: "Dit is de bekende strijd om het recht om te stemmen. Een nationaal probleem, geen probleem per staat".

Het National Action Network is niet de enige organisatie die demonstraties voorbereidt. Een tiental groeperingen heeft toestemming om te demonstreren. Groepen als:

• de "Gore Majority" die protesteert vanwege "de gestolen verkiezing",
• het "International Action Center" protesteert o.a. tegen de doodstraf,
• de "Justice Action Movement" protesteert tegen de "illegale president", de overheersing/invloed van grote bedrijven en afschaffing van het Kiesmannen systeem, en
• de "National Organization for Women" protesteert voor de abortusrechten en tegen de benoeming van die leden van Bush's kabinet die daar tegen zijn.

Na de Inauguratie van de President vindt er een parade plaats tussen het Capitool en het Witte Huis, over Pennsylvania Avenue, waarlangs de bevolking de nieuw gekozen president kan toejuichen. Zaten er tijdens de parade van Lincoln scherpschutters in de bomen vanwege het al eerder vermelde feit dat men vreesde voor zijn leven i.v.m. de op hand zijnde burgeroorlog, dit wordt de eerste parade waarbij de toegang wordt gecontroleerd.

De politie is ervan overtuigd dat het aantal demonstranten groot gaat worden en neemt het zekere voor het onzekere. "We hopen op het beste en rekenen op het slechtste" zei het hoofd van de DC politie. Alle toegangsstraten worden afgesloten. Het niet-protesterende, niet-VIP-publiek, kan binnen via speciale "checkpoints". Voor de VIPs die op de tribunes zullen zitten (voornamelijk FOG's = "Friends of George", want die hebben de kaartjes gekregen) zijn er aparte ingangen. Het demonstrerende publiek, met een speciale permissie, mag via drie andere ingangen richting Pennsylvania Avenue.

Dus wil je wat zien van het geheel dan moet je op tijd zijn, want alle tassen zullen gecontroleerd worden. Wil je een protestbord meenemen dan moet je het in je hand kunnen houden. Zit er een stok aan, dan mag die stok niet dikker dan 2 cm in doorsnee zijn. Dat laatste is o.a., ook weer volgens de politie, om de anti-Bush-demonstranten te beschermen van de pro-Bush demonstranten. Want ook die zijn er natuurlijk. Zoals de anti-abortus beweging en de National Patriots die "de wil van het volk, naar voren gebracht in de verkiezingen" vertegenwoordigen.