VanafLincoln.jpg (12297 bytes)

 

 

 

 

 

 

 

VanafLincoln.jpg (12297 bytes)

 

 

 

 

 

 

 

VanafLincoln.jpg (12297 bytes)

 

 

 

Washington Memorials

Een appartement gevonden.

Vrij snel resultaat geboekt op de huizen markt, en zonder Mevr. Veel van Alles van de 'apartment search'. Maandagochtend had ik nog één door haar gemaakte afspraak bij een appartement. Dat was in het Chevy Chase Building, hier in Bethesda. Eerst liep ik al helemaal verkeerd en toen liet men me een appartement zien, waar onze eettafel nog niet eens in zou passen, laat staan nog een bureau en dat allemaal in miniformaat om een enorme open haard heen; "Wij zorgen voor het hout in de winter", zei het meisje dat me rondleidde….. Ja dat mocht ook wel met die prijs en voor die oppervlakte.

Toen ik weer naar het Hotel liep, nu via de kortste weg, werd ik zo geweldig pissig en dacht; "nou kan iedereen wel zeggen dat we aan deze kant van de rivier moeten wonen omdat "men" daar woont, maar ik verdom het om het gevoel te hebben gevangen te zitten". Dus belde ik alle appartementen die ik in juni, tijdens ons kennismakings bezoek bezocht had in Chrystal City (een soort chique Bijlmermeerwijk 4 metro stations van de Wereld Bank verwijderd en een buitenwijk van Washington in Virginia). Ze bleken geen 3 slaapkamer appartementen meer te hebben, maar wel appartementen met ruime 2 slaapkamers en zelfs één appartement met uitzicht op de Potomac en daar heb ik toen enthousiast een afspraak gemaakt.

Ik zat nog nauwelijks even te genieten van een kopje koffie en het gevoel wat bereikt te hebben of ik word teruggebeld door het verhuurbureau van één van de door mij gebelde appartementen in Chrystal City. Ze had aan het door mij achter gelaten telefoonnr. gezien dat ik in Bethesda zat en gaf me het telefoonnr. van een flatgebouw, dat ook onder hun beheer viel, vlak bij me in de buurt. Ik belde en had 3 uur later een afspraak.

Een groot appartement op de 6e verdieping. Zitkamer, eetkamer, studeerkamer , 2 grote slaapkamers en 2 badkamers, een keuken met alles nieuw en van de laatste snufjes voorzien, nog een vrije opslagruimte voor koffers e.d. in de gang en een prachtig uitzicht over de bossen van één van de vele parken van Washington met magnolia's die nog een enkele bloem droegen. Zo gelegen dat er bijna de hele dag zon op staat. Een gebouw met 500 appartementen en 1100 mensen. Eén gedeelte 12 verdiepingen hoog en één gedeelte 17 verdiepingen. Boven op de 17e verdieping 2 zwembaden, een tennisbaan en een zonneterras waarbij je over heel Virginia en Maryland kijkt. Beneden sauna's en massagekamers, kapster, kapper, artsen, tandartsen, een partyroom met bibliotheek en groot-screen tv waar je volgens mij alle Nederlanders in Washington wel in kunt krijgen om de voetbalwedstrijden te volgen (zonder mij) en een entree waar je verdwaalt en waar iedereen naar je loopt te knippen en te buigen. Acht minuten lopen van de metro. Heeft u daar geen zin in dan is er tijdens het spitsuur elke 15 minuten zo'n kanjer van een Ford Voyager Bus die u gratis afzet bij Metro en de rest van de dag tot 8 uur 's avonds elk half uur. Wat wilt u nog meer!…… Nee niets, ik ben helemaal tevreden. Sta met open mond en heb het gevoel dat ik op wolken loop. Wat doet een poldermeisje hier?

Dit poldermeisje vertelde mijn rondleidster Nancy, zonder Ronald maar wel even keurig in het pak en gelakt, gekapt en genageld van top tot teen, dat ik morgenochtend First Thing in the Morning met mijn echtgenoot op de stoep zou staan, want ik had van haar begrepen dat de enkele appartementen die ze vrij had (2) als zoete broodjes wegvlogen (geen wonder, dit voor dezelfde prijs als dat "hok met open haard" van die ochtend). Het was ondertussen bijna 5 uur en ze gingen sluiten dus ik hoefde niet bang te zijn dat degene die ik het mooist vond (met het meeste licht, de andere zat op een lagere verdieping waardoor die in de schaduw van de bomen kwam) weg zou gaan.

Onder "Brandalarm in een Hotel" hebben jullie kunnen lezen hoe mijn enthousiaste verhaal aan Fred verliep….. Terwijl we naar de Chinees liepen, reserveerden we een taxi om 7,45 uur a.m. (Nancy zou ook 8.30 uur aanwezig zijn, maar een mens weet maar nooit met al dat verkeer). De taxi reed ons om 8 uur de volgende dag de oprit van het flatgebouw op en zijn we eromheen gelopen. Hebben het park bewonderd aan de achterkant en zijn door de beneden verdieping gedwaald. Fred begon een gesprek met de man van de receptie, zwart, met de klinkende naam Saul. Nadat Saul zijn afkeuring op zeer beleefde toon had uitgesproken over de Wereld Bank die 4 miljard dollar aan die boeven in Rusland gaf en de armen in dit land zonder baan liet zitten, vroeg hij of wij ook "religious" waren. Op Fred's ontkenning begon hij een heel verhaal over hoe belangrijk het was om open te staan voor de Lord. Dat sinds de homo's hun gang mochten gaan en er abortussen werden uitgevoerd er veel te veel afvalligen waren. Daarom had de Lord mensen als de Russen gecreëerd die ons wel zouden leren met hun bommen, die nog steeds op dit land gericht waren ondanks al dat geld. Saul dus; een mens kan haast niet anders met zo'n naam. Saul bood ons ook een kop koffie aan en daarmee zijn we in Nancy's kantoor gaan zitten.

Nancy's collega's zeiden dat ze waarschijnlijk vast zat in het verkeer en om 20 minuten voor 9 kwam ze dan ook op een holletje in een ander mooi pakje het kantoor binnen. "Great, you're already there". En toen kwam het verhaal dat nadat ik weg was er nog een meneer was binnengekomen (zonder afspraak en die mocht dus ook niets zien) en dat die om halftien op de stoep zou staan voor ook een appartement. Mijn haren gingen bijna overeind staan!……. Fred kreeg eerst het appartement op de 4e verdieping te zien en toen die op de 6e en was ook overtuigd dat die beter was. Toen naar de 17e verdieping en liet Nancy het afweten om met ons naar buiten te gaan, of we even zelf wilden kijken, want het was veel te vochtig buiten voor haar haar……. "Hindert niet Nancy, ik weet de weg al". Fred de zwembaden laten zien, het zonneterras en de tennisbaan en die was even "impressed" van het uitzicht als ik. In de lift naar beneden zei ik; "we we'll take no. 607, don't give it away". Ze keek Fred aan, die knikte en ze begon helemaal te stralen. Loodste ons de partyroom in om ons even alleen te laten met nog een kop koffie, om de andere afspraak, die ook al binnengekomen was, rond te leiden. Even later stond ze weer voor onze neus. "Dat was een goede zet van u, om zo vroeg te komen, anders had deze man zeker no. 607 genomen, hij ging nu nog even overleggen met zijn vrouw". Wij naar Nancy's bureau, papieren tekenen, komt er een dame binnen die ook blijkbaar al eerder was geweest en graag de flat op de 4e verdieping wilde. Arme meneer van halftien, geen flat meer voor hem…..

En hier schrijft dus de toekomstige bewoonster (per 7.10.99)van Chevy Chase, Maryland, U.S.A.. Chevy Chase is een suburb van Washington DC, dat één straat verderop begint. Ik heb vanochtend mijn groente en vlees gehaald op de markt en ga vanmiddag kijken voor bedden voor de logeerkamer (want daar zullen we op moeten liggen in afwachting van onze verhuizing) en boekenkasten (die zitten niet in de verhuizing). Bongers Verhuizingen is gewaarschuwd de hele boel onmiddellijk te verzenden en het gedeelte luchtvracht zo snel mogelijk. Nu heb ik eindelijk, na al die weken sjouwen, het gevoel dat ik even uit mag rusten!

Eisjen
29.9.99 «««